sıfırı tüketmiş eksilerde kulaç atıyordum
dedin ki hayat devam ediyor
kendi şiirine mısra ol
dize dize yaşa
benim yazacak harfim tükendi
sol’uğum kesildi
harfsiz bir notanın sol anahtarıydım
kırdılar bir eskici tezgahına attılar
basmıyor
ses çıkmıyor
nasıl kırdılarsa içim göl
Ben yüzme bilmem
kendi gölümde
suya muhtaç
yanıyorum
Közsüz
Ateşsiz
söz bitti
sevda bitti
şiirim küstü
kala kala
sol’uğu kırık yarım bir şair kaldı
şimdi hangi şiirin dizesi
hangi türkünün nakaratı
olayım
plak çizildi
aynı yerde dönüp dolaşıp
duruyor
vuruldum
diyor
ne tırnak kaldı
ne yürek
kala kala
sol’uğu kırık yarım bir şair
Sibel Karagöz
Reklamlar