kuşlar berrak göğe çizgi çiziyor,mutluluk resim yapıyor,izliyorum, kirpik diplerine kadar,her kanat çırpınışı, gamzene gül bırakıyor, sen kuşları severdin,hangisini daha çok…

SİBEL KARAGÖZGÖLGENİN GÖLGESİ Mavi aşktır bir çift gözdenyüreğe işlenmiş ve bitmezmartının maviye aşkıkimi gök mavidir, kanat çırpışımızkimi turkuaz, dalga çırpınışıbir…

benim senin onunbiz kadınlarınkimi var kiçınarsız bir ormanıngölgesiz selvisibabasız bir çoçuğubüyümeyen kadın çocukne istedi kikadın bir çınarı olsun dergölgesinde selvidiryüreğinde…

bir huzursuzluk dolandıdüşlerime gülüşlerimeçarşafım ağlıyoryastığım taş duvaryorganım dikensürgün vermişher yanım kesikahlar arasındauyandımsu hayat dedimçarptım çarptımtokat gibisonra kaldırdım kafamıyabancı bir kadınasmış…

elimden dilimdenyüreğimden geçtinyılkılar altında kaldımne kalkabilirimne kaldırılabiliryerle yeksanarnavut kaldırımlarındanbir taşeğri büğrü katran karasıne tutulurne yutulurkursak diye bir yer varserçe kadartam…

Düşümde gülmekte zor, ağlamakta…Sen yine de gülümse MS’ e dokunmadan …Gülümse dağlara,Gülümse bozkıra,Gülümse mavinin kanatlarına…Gülümse…Sibel Karagöz #ms#dünyamsgünü#msfarkındalık Reklamlar

yine kabuğuma çekildimkaplumbağalar gibisırtımda taşıyorumiçimi dışımıkırılan kolumduyen’e yükledimçalınan ömrümdükadere yükledimcan kenarı kalmamışcam kenarına oturdumkahvem sigarambir de daktilomses kesiliriç’e dönerimdaktilomla konuşur…

insan ne muazzam bir şeyseviyor ,sevdiği yerden kırılıyorküsüyor,küstüğü yerden barışıyorbir gün biri için ölürkenertesi gün yeni bir aşkayelken açıyorşaşıyorumnasıl diyorumnasılbir…

…NERDEYSE iki yarım,iki yaralı,bir tam olur muyduk ?yoksa ölür müydük ? bal dudaktan,gizemli derinlikten ,mavili gökten,iki kanat çırpınır mı? tutar…

yine akşam, perdeleri çekeryine kapkaradan sürmeli gözler,yine sessiz bir çığlığa sarılmış yalnızlar,gözleri, özlerinden uykulu bir özlemi büyütür, yine ay yüzlü…

her gece ay’la berabersokakları arşınlıyorumgölgemi takip ediyorumkimi koluma giriyorkimi ortadan kayboluyorkimi takip ediyorsorular soruyor susmuyorhep aynı soruda duruyorçekiştiriyor kolumuçoçuk gibi…

fırtınalı sokaklarım da,dalgalı sularım da,kah yuvasız kuşlar kanatlanırkah solungaçsız balıklar yüzer kulaklarım da titreyen,o mağrur ,zırıl zırıl zırlayan ,aynada ki…

kader iki kapı açar,biri umut,biri hüsran,sen soldakini aç !sağda hep bir keder bekler…Sibel Karagöz Reklamlar

umutlu kuşlar gibi, çırpınma, cama düşen yaş gibi, ıslatma, düş’ün yolcusu, yollar ırak, yerde toprak ıslak, ey ruhumun ince sızısı,…

bayram gelir teliyle duvağıyla eskitemediğim eskimeyen çoçuk bayramları koşturan soluksuz heyecan İlk sahur İlk iftar sofralar aile davullar güm güm…

ben, onu rüyalarda görürdüm bir kibrit alevlenirdi, bir serçe çırpınırdı, ben beni ateşe atardım. ben, gündüzü sokak lambasında, uyandırırdım, geceyi…

İçimde savaş varbombalar düşüyorher düşüşte bir acıpeydahlanıyor yüzümdeiçimdeki savaşın sesleriAğlıyorKulaklarımda doğmamış çocuğunSesleri ağıt yakıyorBilmediğim bir dil konuşuluyorKonuşmuyor YAKIYORKüçük bir serçe…

Günü geceye ; geceyi güne sardımNe çile’ymişSar sarS’onaGelmedi…SİBEL KARAGÖZ Reklamlar

bir acı tını dolanmış nisan yeline, ellerim kırılmış musluklarda, dolanır , bir bahar yeline, ciğerime kilit atamaz, akar, durmaz… ne…

geceler, kırgın çiçeklerin ölü duruşları, sönmeye meyil etmiş yıldızların boyun bükmüş efildeyen mumları, ve ışıltısını yitirmiş gözler, gri kara kömürü…

ölümün ortasındayım diyorum içimden, ortası olur mu? Diyor içimde ki ses, olur olur diyorum, olmasa daha başında ağlar mıyız… şu…

günler bardaktan boşanırcasına akıyor çıplak ayaklarımın arasından, bir özlemi ıslatıyor, ıslandıkça semiriyor ciğerimde yapraklanıyor kara damarlarımda, tomurcuklar atıyor, saplanıyor uykulu…

sayfalar, sayfalarımne çok uykusuzluğun mimarı,ne çok konuşmanın sessizliği,belki yutuk kelimelerin sığınağı,belki de sığınaksız taleplerbir bozuk plak döküntüsübir ezbersiz tekrarbelki de…

ağrıyor anam ! içimin içi, tam şuramda alev alev ciğerime tuz basılmış… şimdi ana su desem, sözüm taş duvara, tahta…

ölü bir gölgenin gölgesi,duru bir suyun batığı,kuru bir dalın küskünlüğü,çepeçevre, kuşatmışölende ben, öldürende ,ben’ ler bendimi çiğner,ben beni,bende ki beniölü…

nerde başlar, nerde biter bir güneş gibi doğar bir ayın dolusunda batar esaretin bedeli ağır kiminin sayfası kiminin bahtı karadır…

sonunda yalnızdım perdelerinden kaldırdımüşümüş yalnızlığıma dokundumiçim üşüdüellerimden döküldüüşüyen çoçukluğumseneleri metrajı bozuk Projektörden akıtırken tek tek izledimhangi kırıkhangi acıhangi kör bıçakyalnızlığın…

Suskunluğum yazım, geceye nazımGeceden karadır, külsüz kor yazımGerdanimdam kara ,geceler aktı Şimdi maviye kuş, ateşe kül ol Özüme yüzüme ,…

taş blokların soğukluğu dizilmişti grinin elli kollu titreyen ışıkları resimler çiziyordu ben beni bulamıyordum bu kırılgan yansımalar bu sayısız siliniş…

hayat ne garip ustadile dolanmış yaşamakduyulur adımlarınsokakları dövüşücaddeleri dolaşan kıyafetlery’aşamam der gibiaksi sureticaddesi üzerindeüç numara büyükbeyaz yakalı kravatlarvitrin camı boy…

apak yazmalar gibi kadınlar vardı,hanlara, damlara, camlara, bağladınız,titrek bir candı,cama hasret ettiniz,sesini bir filizde, kırdınız,gül’ünü soldurana,dalını, budağını,kurutana kadar,sildiniz…solgun bir yel…

o dağdan bu ovadan daha başka, bambaşka eteğinde dünya taşır belki dünya eteğinden taşar kaynar emaye kazanlarda çivide basılmış tüm…

Her şey ne büyük bir kelimeEvren gibiGüne düşen güneş gibiKaranlığı aydınlatan ay gibiKuruyan damağa bir damla su gibiAyaklarını güvenle basacağın…

bazen sadece yazmak içimin örüntülerinde kaybolmak, içimden dışıma bakmak, bir örüntüden en çok da haroşa olandan zamanı ilmeklerinden kaçırmak kara…

rüzgarlar ağrılı azılı, göğsüm sıkışıyor, böğründeyim göğün, damladım damlayacak, tek bir söze, diz kıracak, ya mısra ya şiir taşrada göçebe…

Savrulan sarıdan yarıdan kasımDünyamda dönüyor bedensiz zalımKin öfke gözlerde korkutan yalımAlma düşlerimi kollarım yarım Düşlerim biletsiz seyri gecedeHer biri drama…