uykularım
soldurup güldüren düşlerim
kar gibi bulutların üzerinden izledim
ne çok uzamış özlemim
saçların lüle lüle dökülmüş
ben gibi sımsıcak sarılmış
takatsiz bedenine
gittiğinden beri
özlemimi
kısaltır gibi
kısaltıyorum saçlarımı
azalmıyor
içime içime
uzuyor özlemim
eteğimden tutardın
kucağıma alırdım
ellerin saçlarımda dolaşır
sarılırdın kollarıma
şimdi
elim saçıma değdiğinde
volkan patlar yüreğimde
bulutlar sislenir
tutamam
tutamam
gök patlar
fırtına savurur
harmanım bu gece
düş’emem kollarına
düşemem gül bahçesine
özledim goncamı
özledim goncamın gamzesini
özledim…
Sibel Karagöz
Reklamlar
Allah kavuştursun da öte söz yok sanırım…
Çok teşekkürlerimle kızıma yazdığım bir şiir evlat işte özleniyor…