bir sen vardın dünyamda,
andıkça , gözlerim benden muaf ağlar,
sesini hatırlamaya çalıştıkça,
kulaklarım, işitme yetisini kaybeder,
bir de endişe içinde yarım,
sesine kurban olduğum, en tatlı yanım ,
bir kızım der, ben ölürüm,
vazgeçilmezim, annem,
işte beni ben yapan ,
anaların anası, sultan annem,
ağrımı, sızımı damlarken ,tutan,
beni, ben yapan , anaların anası, sultanım,
bir de beni en çok acıtan,
bozuk para gibi dağıtan,
yaşamak olgusunu elimden alan,
anne derken, anne diyenimin olmayışı,
varlık içinde yokluk çeker mi ?
insan evladı, ben çektim,
insan olduğumu unutarak,
insan bazen, en çok da umutsuzluğun zirvesinde yürürken, anlar ve dökülür bir çift göz “ben niye varım”
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
Reklamlar