Kızgınım efkârlı başıma kırgınım
Belki bundan bunca hırslıyım
Bunca atarlıyım aksimi yansıtana
Kırdığım aynalardan esen fırtınama
Batıp kanamak isteyene şaşkınım
Bütün bıkmışlığım karşımdayken
Ben nasıl?
Anlamsızım okuyamıyorum yazdıklarımı
Atarım kâğıdımın içine saklandıklarımı
Yaklaşmayın! Yakarım yine yandıklarımı
Misal,
Neden yanımda göremiyorum tanıdığımı sandıklarımı?
Başına sıfat bulamadıklarıma bunca güvensizken ben nasıl?
Nasıl inanayım duyduklarıma?
Nasıl gem vurayım sahteliğinden korktuklarıma?
Değer mi nereden bileceğim, sancısını gözlerimden akıttıklarıma?
Değmez diyor kalemim, hakkı var, billahi değmez, olmaz ihtimallerin veryansınına.
Her ne olursa olsun aynalar doğru söyler. Ne yansırsa onu yaşatır insanoğluna. Ama en güzeli aynaya bakarak her sabah ben bugün mutluyum diyebilmektir aslolan. Mutluluk gölgen olsun. Kırılmasın kalemin…
Güzel dilekleriniz ve yorumlarınız için teşekkür ederim efendim.