hayat sen kaç bilinmeyenli denklemsin
çözemiyorum kendi içinde dehlizlerin
kör pencereleri haykırıyor karanlığı
kırk kilit bağlanmış çözemiyorum
anlayamıyorum hayat anlayamıyorum
sen hangi açkıya körsün, çözümsün
çevirdim sarı sayfaları mürekkebi soluk
döndüm düş’ün yazılan soluk grisine
soluğumda nefesini tükettim ezbere
anlayamıyorum hayat anlayamıyorum
ben yine yeniden yalnızlığı adımladım
fırtınası geçit vermez
levhasında adım yazmaz
ayaklarım tanış gündüz gece alış
varım yoğum bir düş’ün yalnızlığı
anlayamıyorum hayat anlayamıyorum
Sibel Karagöz