doğan her günüm sana ,
aldanışlar, adanışlar bana,
bir nokta yada noktalar arası
bir virgül ,
olmadı ünlem !
belki bir es
belki bir nota
sesi kırılmış ,notası basmaz
bir varlık göster
yoklar bile fısıltıya durmuş
dogan her gün aydınlık
karanlığı içinin dehlizlerinde
hapset…
sabahlar yürüyor
mevsimler koşuyor
yıllar yel oluyor da uçuyor
hadi kalk !
uyan sıyrıl kabuslarından
düşlerinin peşine düş
emek emek emekle
adı’m adım adımla
yol biter hasret biter
gün biter can’da gider
sen bitme
gitme
bu sıla adı’mını bekler
her dogan güne ekler
bitmedi bitmez
özlem
dinmedi dinmez
Sibel Karagöz