Biriciğim
dilerim ki sen şuan pamuk şekeri görmüş çocuklar gibi musmutlusundur ve yine ağzının kenarında yıldız varmış gibi gülümsüyorsundur hayata…Seni unutmak mümkün mü hele o koridorda yürürken söylediğin Arnavut kaldırımı şarkısını, kelebekli bilekliğini…4 buçuk yıl geçti aradan daha da yıllar geçicek ve sen hep şiirlerimdeki gülüm olarak kalıcaksın adını gizliyeceğim biriciğim kimseler bilmeyecek…
Hayat tesadüflerle dolu biriciğim yine kesişecek yollarımız biliyorum belki bir sinema salonunda belki de bir simitçinin önünde…
Ya hiç çıkmasaydın karşıma o zaman ne olurdu o şiirler…
sana bunları yazarken mektubumun sonuna gelmiş bulunmaktayım seni sevgiyle kucaklar ela gözlerinden öperim
|Rumeysa HAKSEVER
Reklamlar