Yalnızlığımızdan suskunluğumuza kimler girebilir çehremize?
Hayat senaryo, kumların dibinde pranga benliğimizi saklayan.
Geceden geceye kimler koşturabilir ömrüne?
Zafer, bulguların nesnelliğindeki sessizlik,
Sükutu sökmek kalplerden.
Bir ant gibi şehri fethederken
Acıları kavura kavura dökmek mezarlara.
Başlangıçlar arasında mabetleri savurur rüzgar,
Kaybolmaya yüz tutmuş iskele.
Hangi acının merhemi ağdayla oturmuş dehlize?
Kalemdir süngü, topraktan fırlayan mavi serinliklere.
Reklamlar
Harikaydı Okuduklarım. Kırılmasın Kalemin…
Teşekkür ederim, sağ olun.