AĞIZLAR DOLUSU KÜFÜR EDESİM VAR Köpeksiz köy bulunca çomaksız dolaşanaAğızlar dolusu küfür edesim varKap yalayıp emeksiz yaşayanaAğızlar dolusu küfür edesim var… El etek öperek makam kapanlaraŞerefi, namusu cebinde dolaşanlaraOndan lafı alıp ikiye katlayanlaraAğızlar dolusu küfür edesim var…Ev halkını aç bırakıp çilingir...

DERT BİTER KASVET BİTER GELİR ÖLÜM ANSIZIN... Bizler yürekleri yorgun, yaşları kırkları geçkin, sevdayı kovalamaktan bitkin, ihtiyar delikanlılarız. Her birimiz ayrı can her birimiz ayrı kanız. Kimimiz ilk gördüğünle evlenmiş, kimimiz sevdim sandığından kelek yemiş, kimimiz hayata küsmüş, kimimiz aylarca...

Mahallemizin tek bakkalı sendinPirinç e taş şekere çöp katardınYarım kilo kaşarı kimse alamazdı sendenZira teraziye parmağınla basardınSen ne şerefsiz adamdın Hayrilettin Abi…Zeytinyağlarını gazoz şişelerinde saklardınMargarinleri depolara atar yok satardınSigaraları tezgâh altında sedcadeye sarardınTereyağı kokmazdı yemekler, patates katardınSen ne namusuz...

Verilen sözde durmak müstehaptır. Sözünde durmamak tenzihen mekruh Olur. Yapmayacağı halde, yalan olarak söz vermek haramdır. Unutma ki “Söz ağzımdan çıkana kadar esirimdir, ancak ağzımdan çıktığı an ben onun esiriyimdir” diye bir güzel söz vardır. Sözünün arkasında duracaksın…Ardında duracak cesaretin yoksa...