Bülbül el pençe divan terennümü güle Gül esirgeme sen tebessümü bülbüle

Alma sen ah sustum bir akşamın ufkunda Sihirli değnek değer bilmezsin uykunda Yarınların iklimi masmavi gökyüzü Süzülmüş yıldız unutma masum öksüzü

Hayat kalemdir elim kaderse çizgi Meşakkat çizginin tozunda ter dökmek Hakikat bir kelamdır sonunda nokta  Noktayız hayatta marifet er ölmek. 

Gül açınca tebessüm eder güzel dalında Beşikten mezara kader yazılmış alında

İstikamet hududu seslenir çağlara Hayatın gayesi bendedir beni bulmak Hak zırhına bürün sarsa etrafı istila Her seferinde hakikat çarpar duvara Aya güneşe aldanış zaman mefhumu  Sürükler vehim ateşi peşinde mumu  Basamaktı vehimin,karşında her fikir Yürek felahı kapısında ara aşındır.