Gece dilini sabaha kesip susmuş Yapayalnız bir yaprak gibi Kuru dalların sert ayazla Haykırışı gibi haykırıyorum Boğazı ademelmasinda tutulmus Sessizliğimi…

Gece ufkun ardında Sabaha gebe Umutlarım Denizin dalgasında Genzimi yakacak kadar acı Ve sabah doğuyor Hayallerim ölüyor

Ben hastalansam Fazla bekletmez vuslatı Bir kuş gibi uçar Ruhum bedenimden Yalnızda gökyüzünde mehtabı Görür gibi son bir ışık görürsünüz…

Gün doğumu  gibi ufukların Ardından   süzülüyorsa güneş Gün batıp  yüreğini Dirhem dirhem kanattigi içindir Eğer sabah masmavi göğü  görüyorsa Umut…

Içtim kan gibi badeyi Umdum dindirmeyi Aşk denen o amansız nesneyi Ama ne göreyim Bırak dindirmeyi Nasıl da becerdi Cenneti…

Ben gamlı hayatın deminde Bir garip aşk derdinde Demlendikçe sen oluyorum Bir kitap okuyorum Yaprak yaprak sen kokuyorum Anlayacaksın son…