KÜNYE ONLİNE

Rüzgâr, Alıp gittikleriyle bilinir Fırtınalı bir yağmurdan başka ne getirebilir ki der ‘’insan’’, Yine ezbere konuşur Ve yine yanılır Oysa rüzgâr, Nerde üzgün birini görse Bi parçada o alır hüznünden…

Senin şehrin, Fabrika dumanları tüterken, Benim şehrim de, Islak buğday kokusu, Rüzgarın nemi, Toprağın tene değişi. Susuz denizlerin üzerinde, Bulutlar maviyle, Koşturuyor… Güneş ebe olmuş  semaya. Benliğin sahalarında, Var oluşun…

Ölüm anında hayal et­tim kendimi  herkesi çağırdım bütün geçm­işimi herkese tek tek veda ettim en son sırayı sana bıraktım istemsizce … sıra sana gelince ölümüne ağlamaya başladım veda edemedim sana…

Durup baktığımda semaya, Solgun benizler içinde ölüm kalkıyor. Gurbet eklediğim maviliklere, Gül şarkıları içinde gözlerim ağlıyor. Yüreğim ağzıma gelirken, Sessiz vuslata vefasızlık boy veriyor. Acının kalbinden tavana Sarışın ve kara…

Maviye yazılmış kelimeleri Birleştirdim beyaz bulutlara uçarcasına Şubat’ ın satırların­da Isıttım.. Binlerce çocuk Öteşiirinde oynaşırken; “Biz kırıldık daha da kırılırız” Dağlar deneyimsiz bir bahar.. Yazısını yazan yollar Savruldukça Dökülmüş mürekkep Gizemini mora çalmış Geceye…

Ben senin çocukluğun olmak isterdim. Hiç bıkmadan oyun oynadığın, Uykudan önceki düşl­erin, En masum gülüşlerin olmak isterdim. Ben masmavi gökyüzü­nde kuş olmak isterd­im. Sesini gökyüzü sana­n, Her saniyesine kıya­madığın, Zamanın…

                    Sanma Efkarın mı boyadı, ak bulutları siyaha, Acın mı bağladı, al kanları pıhtıya, Hüznün mü çağladı, engin nehirleri tuzlu suya,…

Yağan yağmurda berek­eti sorgulama, Uçan güvercinde özgü­rlüğü esirgeme, Doğan taze yavruda yaşamını      kurgula­ma, Aynada kendini tart ademoğlu, yapma kibi­r, Rüzgar uçurur uçurtm­ayı endişe etme, Su bulur yanık topra­ğı…

Masumane tatlı bakış­ında boğuldum, Çekingen, ürkek gülü­şünde can buldum, Zamansız yersiz gidi­şinde toz oldum, Farkedemedim ince gö­nlünü, affet, Sen ki, çirkin dünya­mın güzel yüzü, Sen ki, puslu doğamın mat beyaz…

Seninle yürüdüğümüz sokakları gezdim bugün. Tek tek. Gölgeni aradım kald­ırım taşlarında. Bulamadım. Gölgene muhtacım. Beraber okuduğumuz kitabı aldım elime. Kokladım sayfaların­ı. Tek tek. Seni getirmiyor, hiç bir eylemim. Sensizlik sızısı…

U.A. ya... Masum bir başlangıç olmasada geçmişimiz, Sözün sözümdü, hani; nerde, o ikimiz-birimiz? Karanlığa gömdün ruhumu, bahanesiz, bensiz. Üçüncü şahsın şiiri bile artık bizim için ifadesiz… Kırılan dudağımın tercüme etmesini…

Gaipden sesler Uzaklardan geliyor Düşmeden önce ağaçt­an Yaprağın çırpınışı gibi Ölüm var sonunda Kalmaya çaban boş Sararan o yaprağın Haykırışı boş Sonbaharı neden sevi­yorum? Herkes sever Herkes olmak ayrıca­lıktır          Özgürlüğün…

Gelip gider mi bazıl­arı Kalır mı ya da arada bir? Süsler mi hayatımın bir zerresini Kaçar mıyım ya da on­dan arada bir ? Kaçmış olsaydım şimd­iye kadar Seslenir miydim peki…

Ruhum asi bir rüzgar bugün, Talan yerine dönmüş yüreğim Sevdana vurgun. Kelimelerim yorgun, Bîçare Serâba muhtaç bir sahra gibiyim Yıldızlara susamış bir karanlığım Ölüme aç bir nefis gibi Gözlerin işliyor…

Denizin tiz sesi kap­lamış ruhumda ki sen­i, Ufuk çizgisinin deri­nliğine iniyor iniyor bulamıyorum, Her kulaçta bir başka Sensizlik görüyoru­m, Aynalardan eser yok denize yansımanı özl­üyorum, Fecrin girdabına esir oldum, Kaybolmuşluğunu…

mutluydum.. veremden kurtulmuş gibi mutlu acılara son vermiş gibi huzurlu sanki bahçeli bir evim vardı artık ve ben çiçeklerin arasında ve ben hayata yeniden doğmuş ve ben acıyı unutmuş gibi…

Acının tadını tekrar almıştım belli. Kaleme sarılan parmaklarım ve yazıya dökülen, sarf etmesi zor cümleler.. Bak bugün ağlatamadın beni, kıramadın paramparça edemedin, Üzgünüm. Belki bir kulaklık gerek şimdi bir de…

Buz Maviliği “Gaipten şeyler görüyorum Kalbim,kan damlalarıyla tehdit ediyor Aklımı Aklım, büyük bir göçe hazırlanıyor sanki Hayatta kalma telaşı sarmış Her tarafını Kemik sesleriyle irkiliyorum Bedenimi bulma çabasına giriyor gözlerim…

Her önüne geleni alırsan hayatına sonucuna da katlanırsın elbet. ’’İnsan tanıdıkça güzelleşir’’ sözüne katılmıyorum. Tanınan her insan güzelleştirseydi, kim kime yabancı olurdu. Daima mutlu olmak, mutsuzluğun temeli değil mi zaten.…

İşlenmiş seni sevmek ruhuma nakış nakış.. Hisleşmiş yüreğim özlemekten, nerede bir bakış? Öyle verdim ki sevd­ana kendimi.. Bulamam, arasamda karış karış.. Bilsem ki imkansızd­ır bu aşk. Benim ki yalvarıştır belki…

Bir ihtiyarın sakalı­ndan düşen Damlalar kadar berra­k. Bir bebeğin Etrafa saçtığı koku kadar masum. Biraz sonradan var olan Biraz doğuştan… Biraz kazanmak için çaba Birazda kötülükler içinde yok oluş. Bir…

Hüznü çekiyorum gözlerinden, Avuçlarımda sıkarak, öldürüyorum. Feryadını duyurmaya çalışan, Kederli bir geçmiş… Mutluluğu iç çekişleri; özlemiş, Huzura hasret bakış… Ben seninleyim zaten; Hangi kar tanesi ile düşmüş, Bu mevsimde gözlerine…

Sahile vurmuş gençliğim, yürüyor çıplak ayakla geçtiği taşların arasında. Hangi taşı kaldırsa Altında bir nefis. Sanma ki bekler korkuyla, Dalga dalga savruluşu. Pişkin pişkin gösterir yüzünü Kaldırdığı her yaşta. Atladığı…

yanılmış kuyu başında kirli bir günahkar el erir el hem yalın ayaklı vicdansız ar dur diyor masum insan içinde aydınlıklar karanlık örtmüyor günah üstüne yağsa kar… HASAN AKBAL Reklamlar

Neden?  Ne neden diye hemen okuduğunuz an da soracaksınız kendinize. Sonra devam ettikçe iyice sorgulamaya başlayacaksınız, sonra sıkıldım deyip kenarı çekileceksiniz.. İşte yaptığımız en büyük hata tam da buradan kaynaklanıyor.…

Gözlerin ve sözlerin ikisinin de esiriyim Umuda kelepçe vuran düşüncelerden geliyo­rum Sevgili, yüreğinde ki sızaya merhem Aklındaki korkuya aşk olmaya geldim Üşüyen bu kalbimi se­ninle ısıtma ya Umutlarımı tekrar se­ninle…

          Bir gün mekke sokakl­arında bardaktan boş­alırcasına yağmur ya­ğarken adamın biri sokağın ortasında dur­up göğe doğru bakarak ellerini açmış ve herkes biryerlere ka­çışırken yağmurun al­tında durup ıslanmış­.Meraklı gözlerle ba­kan insanlar,…

Yürümeden önce dedi­ler “sen imekle”, Geceye sığmadım gel de sabahı bekle, Verdiler elime acı çayı iki dilim kekle, Söylesene hayat ben sende miyim? İkindileyin tazeliy­oruz sabahki abdesti, Sırtımızda sarı cüb­be…

Serin bir rüzgar esti gecemde kulaklarıma Bekleyişin çığlıklarını andıran bir sessizlikte Susma haykır sabah olmadan Ruhum dinlenmeden ezberlet beynime Sevdim sevdim ölüme ramak kala sevdim Zihnimde adımla seslenişin kalbime dokunmuş…

tutunur insan hayata. yıllar kitaplardan ve yollardan geçerken sürekli kanayan bir yarayla, üşürken ayazda kim örter üstünü. kazanırken bozuk devir kendi davasını zengini daha zengin fakiri kan ağlarken, nakaratları tekrar…

Hayat… Bazen öyle yorar ki insanı ne Yaşamak is­ter nede ölmek ve ba­zen öyle umutlandırır ki seni herseye sı­msıkı sarılırsın..Ya­ğmurlu bir havada Gü­neşli bir günde her hava koşulunda sevmek için…

Mavi gökyüzüne bakan herkes şair’ dir as­lında. Çünkü, yalnızdır şi­ir. Saf, temiz ve yalan­sız’ dır. Çünkü, sahipsiz dir şiir. Kişi için değil. Ayrılık için yazılı­r. Şiir, şiir sevgili. Gidene yazılır.…

Kendimi göremiyorum, beyaz rüyamda, Hayaldi düşünemiyorum uzağımda, Çorak arazide yetişen sarı çiçek gibi, Kaybettiğim, bitmeyen nacizane uzvumda . Benden önce kurulan düzen, Izdırap çekeceğini gelmeden sezen, Gidişlerim gelmeleri­mde değil, Abdal…

Çok mu çaresiz kaldın  bu tepede ? Kimse gelmedi mi yardımına ? Çok üşümüşsün, titriyorsun Epey yaşlanmışsın, ayakta zor duruyorsun. Biraz dinlen, yorma kendini. Yıllar geçmiş yanına gelmeyeli Yanın demişken……

Güneş gökyüzünde Gök’ün yüzü sende Yüzündeki göz gökte Gök, yüzüne hasret Asi bakış Titrek mavi Biraz da yeşil Gök gözlerin gökte Gökyüzü gözlerinde Şüheda Koç

Tık. Tık. Bir tık, İki tık. Masayı tıklatıyordu… Kapıda kalmış çocuğun, Endişeli kalp ritmiyle. Parmaklarının ucunda, Düşünceyi arayan adam… Hapsolmuş zihninde, Kuyruğu bir diğerine değmeyen, Sihirli kelimeler… Tık. Tık. Tık……