Loading

Yazma fikri kafanda oluştuğunda, eyleme geçmen zaman alabilir. Amatörce başladığın bir işte ustalaşma isteğin için ise yılları kovalaman gerekebilir. Bazen eskilenir bazen de eskiletirsin. Tecrübe eklenir parmaklarına her bir parmağından kalemine akıp akıp durur. Sayfalarca… Yine bir gece vakti pili bitmek üzere olan başucu lambamın titrek ışığında karalarken dünya düzenini , çelme taktı gökyüzü pireleri.
Bir uçtan diğer uca yaşayan insanların hayallerine gitmek için yollar inşa etmek gerekli dedi çocuk akımlı dünya , imkansızdan zor olana doğru fütürist bir yaklaşımla eğdi kafasını aradığı ağaç gölgesine , sahi buldu mu dersiniz ne ağaç gölgesini ne de altında özgürce yaşayan çocuk seslerini.
Ben yine bildiğiniz üzre titrek bir lambadan seslendim. İçimde yükselmeyen kıvılcımıyla umutlar debeleniyor. Gözlerimde büyütmek istediğim yeşertmek istediğim gençler can çekişiyor. Düzeni değişmiş dünya da cam kenarında açan çiçekler yağmur damlalarına küsüyor. Bir resim tablosu da olabilirdi yazılanlar ya da bir heykeltraşın cebinden çıkma keski. Bu dünyaya bir serzeniş değil dünya masum kendi döngüsünde bu sadece bir söyleşi geceyle benim aramda su sızmayan.

Reklamlar

Bir Cevap Yazın

%d blogcu bunu beğendi: