Kar tanesi değilim,
Dokunamam.
Yorulurum söylemem.
Var olmak kadar ıssızım,
Ölmek kadar sabırsız.
Ben nefes çalan bir hırsızım,
Geri veremem.
Dans etmeyi bilirim hayatla,
Tek hecem kalana dek hayatta.
Otururum dinlenemem.
Ben duvarlar gibi körüm,
Yelkovan kadar hızlı.
Elimde bir taş ve göremem önüme çıkanı.
Hükmedemem göz kapaklarıma.
Yıldızlar kadar uzağım.
Derin sular gibi tenha.
Kıyılarda çakıllar,
Yosunlar bekler beni.
Ben dumanı tütmeyen bir trenin son vagonuyum..
Yürürüm varamam.
Beklerim bulamam.
Belki de ben doğuyorum.
Bu bana münteha.
Yazarım dokunamam.
Ben akasya değilim.
Pusula batmış bu ruha.
Yönüm var yönüm yok.
Giderim de dönemem.
Ben kızıl gerdanlı dalgıçım..
Anlatamam.
Dikenli teller sarar boğazımı.
Yumrular değil sanrım.
Küçüleceğimi sanarım.
Halbuki büyük değilim.
Güce hicret edemem.
Zor gelir onarımı.
Kanatlarım yorgun ama melek değilim..
Fırtınalar kopar ben gülerim.
Rüya olur çiçeklerim.
Çok severim çok yanarım.
Dilenmem.
Ben son teline vuran ozanım.
Binbaşlı aksan çalar,
Tek ses duyarım.
Isınamam ararım kömür.
Elmaslar dökülse yoluma,
Geçmez ömür.
Öyle böyle değil.
Gençlik kadar sarı ölüm kadar maviyim.
Hepsi beyaz seçemem.
Çünkü hepsiyim.
Nagihan BAKAN 12.10.23