İlk karşılaştığımızda
Özür dilerim
Seni fark edememiştim
Bir zaman sonra
Kış güneşi gibi
Yavaşca ve usulca
Sana ısınmaya
başladım
Soğuk bir mevsimde
Benim ilk baharım
olmuştun
Bir polen misali
Ayaklarımda yere
değmiyordu
Geceleyin yatağıma
uzandığımda
Hayâllerim gündüzü
kaplıyordu
Senin yüzündeki
aydınlığın
Benim ahlakımı
güzelleştiriyordu
Sabahları yüce
(ALLAH) ‘a dua ederken
Kalbime güneşten önce
sen doğuyordun
Ellerin ise dünyanın
çatısı gibiydi
Beni bütün
kötülüklerden
koruyordu
Bir zaman sonra
Yaz aylarına
merhaba diyemeden
Suların çekilmesi gibi
Sevgimizde buharlaşıp
sonsuzluğa uğurlandı
Anlayabilmiştim
RÜYA BİTMİŞTİ
Ben de senden
gözyaşları mı
saklamak için
Yağmurlardan sevgili
edinmiştim
Ayrılık vakti
Günlerden önce
görünmüştü
Hissederek söylüyorum
Senin o güzel gözlerin
sadece bu dünyayı
görüyordu
Ben ise bütün alemlere
baktığımda seni görüyorum SENİ. gudu