İklimler seğirdi gözümün ucunda düştü süngüsü düşlerin… Muğlaktı gün muğlaktı ömürÖlgün sitemlerin sarmalındaYitip gittiği kadar acının da bam teline basılıBelki de bir kancaya asılıSessizliğin nidalarıŞiir oldu düştü yereDüştün sen gözümdenOysaki göz pınarlarımda hapsettiğimdin Gıyabında özleminAnsızın sökün edenİçimden en derindenHele makûs talihin yok mu tesellisiIssızlığa parmak bastığımVarsa yoksa yarınların tecellisi Geçkindi kadınlarGeçimsizdi adamlarYerle yeksan olmuş kuş kadar kalbinDoruğunda saklı yalanlarHüzne biatBunca nefrete inatSevici kuşlar kucağında özleminVe o saygın tebaası evreninKılıç kuşanmış adeta acılar Bir rengin istilasıYetmedi…Ulaşılası en uç noktaSözcüklerin istiflendiğiİlham perimin isyanıKıt kanaat sevenlerden değildim mademVe işte şiirlerle ördüğüm matem Yerle yeksansa şehirŞairin kimliğiUçsuz bucaksız bir esintiManivelası hüznünBoykot ettiğim kadar dünüSeken bir kör kurşun adeta kalemNe kindar ne isyankârBoynu kıldan inceAndığım kadar Rabbi ve hikmetiNimetin bin biriNiyazımla üstünü örttüğüm yaralı gönlünMeali İtiş kakış sözcüklerDerinde saklı telaffuzuDeminde saklı mevsimin soluSağımda HıdırSolumda gamAşkın nidalarına el aman demedenYalnızlığımla aralıksız duyduğum kıyam Bir reçete ise şiirGözlerim nemliBir rabıta iken ömürYasın temeliYâd ettiğim kadar maziyiYarenim gölgelerYakut gözlü sevdada saklı namelerGöğe balçıkYere çamur atansa değil bizdenVarla yok arası bir neşePürü pak yürek tekkem Alı al moru mor bir düğünVarsın olsun aşk,İçimde saklı bir kördüğümManivelası coşkununManevrası ansızın sökün edenFirari sözcüklerle örülü bir temenniAşkın başşehri olsa olsa şairin tekleyen yüreğiNamı da almış yürümüşNazenin bir iklimdeNaftalin kokan dünün teninde Ayrık otu bile addedilse,Umurunda değil kaleminSefasını sürdüğü kadar yazmanınYazması pembe bir türküÇığıran aşkta saklı ülküHicran gibiYaş gibi yas gibiYakaran sadece RabbineŞüheda bir özlemden de arda kalan gerideBir ardıç kuşu adeta şairYa da AnkaKülünden doğduğu kadarKülliyen yalan Araf’ta kaldığı Hicvi ve hicri sözcüklerinBir buket çiçek daha serdi ya önüneKâğıdın dolgun yüzüKalemin yorgun yüreğiHem nüktedan hem sessizSancılandı mı şafak vaktiBelki de çok geride kalmış bir eksiz Aşka hitapYalnızlığa ise bitapDüşmüşkenBağrı yanık bir türkü daha da çığırdı mı şairElbet gelecektir devamıNe de olsa aşk diye çıktığıYola baş koymanın meyvesiVe işte yazılası bir şiir daha döküldüKalemin ince ucundanTutuştuğu kadar yorganŞiir bitse bile dinmez şairin kavgasıNiyet ettiği kadar yarınlaraNiyazında saklı tuttuğu nazıYeter ki razı gelsin yüce Tanrı