Öfkeli bir kalabalık b/ağrıma b/astığım şeceremde nasıl da kaybolmuş insanlık ve yeminim olsun ki: tüten dumanda saklıyım… Kâh ucu yanık şiirlerde demlendiğimKâh şehir vapurunda serili seccademTüten bacasından firar ettim edeceğimYalnızlık dert değilYâd ellerde yanan ateş misali derlediğimKabrimle sırdaş bir minval Zerre duraksamadığım yaşarken sevdiğim kadar insanlarıMeğerse savuranmış rüzgârHani, hani insan ikliminde saklı ihanetHani, masum ve mazlum varlığıma sokulan hançer misaliÖtüşen iç sesim ne kibirli ne yanlı ne yalancıHakkıyla yaşamaktan ötesi düşmezken payımaPayidar olmasını dilediğim bilinmezin hikmetiAralıksız koştuğum Mevla’ma TinimdeVe titrimdeVe tenimde değil yangınBizatihi sevecen yüreğimden kopan buzullarınNezdindeNezaketimi bozmadanŞeceremi gömmedenSelameti üstüme olsun evrenin Bir mihenk taşı ise şiirBir de nirengi noktası kayıtlı içimdeDeşen yaramıDelen gözlerimiMevsim beratını verdi madem bir kereSoluduğum hava ne ki ne?Solduğum kadar sönmesi ne mümkünRuhumdaki yangının bir öncesiMeğerse nasıl da mutluymuşum hanemde Göğün salkım saçak bulutları değil asla değil konduğumBir minvalde hemhal olduğumKerrat cetveli misaliBüyür de büyür hecelerBüyükten büyük mademki Allah varO halde devam etmeliyim yolumaYarenim meleklerİçime esen soğuk rüzgâr Yârim RabbimSeccademde saklı niyazım düşmediği kadar dilimdenYürekte kayıp bir minval kiKendime göçtüğümHayatta saklı bir han ki:Arka kapısından firar ettim edeceğimBeyzade yalnızlığımTokat gibi çarpan yüzümeBeylik değil hem hüznümÜstün körü yaşamadığım kadarKaderle yüzleştiğim her günüm her anımVe işte tokalaştığım keder Nifak tohumu ekenlere sitemimİyi ve güzel olmanın desturuNazenin kimliğimde saklı ruhuDokunulmazlığı bu mateminDünde firari bir kimlik kiKendimi ansızın bulduğumUçurumun dibinde Duyulur mu sahi yankısı sessizliğin?Dayanır mı ruhum adaletsiz düzene?Hakkın kapısına yürüdüğüm kiTek kapı kapanmayan yüzümeO terazi ki kırıkO terazi ki kefesi kayıpO minval ki kefen bezime sarılıO şelale ki ruhumun besin değeriOlmazın oluru bir sonsa bekleyenOlumsuz suretlerin illa ki yalana meylettiği Bir sofuBir de sofaZikrime denk fikrim ve derviş misaliAdımladığım kadar yalnızlığıBeni bir başıma koymayan Rabbin nezdindeAçacağım da illa ki:Öncemde tomurcukAnımda goncaYarına meyyal bir ekin iken devindiğim dibindeEksenim ve ebediyetim imanBir rakımdan kopup gelenBir nakkaşın titizliği ile meşk eyleyen Bir rabıta bir rahleAdeta devasa bir fanusMuktedir olan İlahi Adalete nasıl ki düştü yolum bir ömürLayığıyla sevmenin öyküsüdür yazdığımİnsanlığımı türettiğimŞiir denen dehlizdeAnsızın hâsıl olan bir mucizeYoksa ilham perim çoktan terk etmişti beniYağan yağdıran rahmete şükürler olsun kiHali hazırda saklıyım kıblemdeVarsıl bir ikametgâh değil aslaYandığım kadar İlahi Aşkın ateşiyle…