Ölgün imgelerden elimde kalan: önsezimde saklı kehanet
İzbeler salgın duyguların indinde
Mağlup geldiğim iklimin dilinde
Buyurduğum bir öfke değil asla
Sözüm ona bilgiç kalemin tininde
Doğurgan nameler, nidalar
Kökümde ayrı düşmediğim metruk bir iklimde
Nemalandığım varsa yoksa aşk ve efkâr.
İnfaz edilmiş sevgine duacıyım hüzün kokan şehrin istilasında
Yabancı kelamın yongasında
Saklı tutulası hatıraların hatırına
Yumulduğum yüreğinden doğan güne ve aşka
Şiirden çok şiirce sevgilerin rotasında
Varsın kopsun kızılca kıyamet
Ertelenmiş bir ölümse eğer ki;
Bu aşkın dilemması
Üstü örtülü hayallerin duvağında saklı
Masumiyeti
Ve frapan yüreği kutsayan sevginin dil yarası…
Sevemedim gitti geniş mezhepli insanları
Sevap bildim sevilmeyi sevmeyi de
Semiren hüznün bekası olsa ne ki
Dilediğim kadar dillenen yüreğimden arda kalan
Tortusu bilinmezin ve gizemin
Rüyalarımda dahi tutuklu kaldığım gerçeklerin sedası
Dünde kalan hoşluk
Kutsal bir imge bildiğim içini şiirle ve sevgiyle
Dolduracağım o devasa boşluk
Varsın olsun ertelensin mutluluk
Yeter ki; göğsümü gere gere yaşayım
Semada saklı ruhumdan
Şiar edindiğim şiirden ve kelamdan arda kalan
Duaların titrinde savrulan yalnızlığım
Kimsesizliğimin sonlandığı her ezan vakti
Rüştünü ispatlamış olduğum hüznün bitmek bilmeyen
Vardiyası.
Bir izotoptur yazmanın hüviyeti
Önce şerh düştüğüm bir duygu ve nice yenilgi
Damlar da damlar aksi yüreğimde saklı
Tortunun g/izini sürdüğümün ertesi
Sınandığıma vakıf ölüm öncesi
Dirayetimi saklı tutup uçabildiğim gerçeği
Varsın olsun kimine göre izafi
Varsın batsın kayığım
Ne çıkar ne çıkar kâğıttan olsa sefasını sürdüğüm
Saltanatım ve sandalım
Yüreğimdir küreği kürediğim düşlerimin
Tünediği aşkın rahlesi
Tutuşan yüreğimin külü ve külliyesi
Nakşeden iklimin devasa rahmeti
Bir mahzun bir coşkulu
Bazen alabildiğine fevri…
Tutuklu olduğum hayatın özeti
Değil asla yazdığım sadece bir şiir
Dilemması içimden geçen vapurların ve yan batan gemilerin
Sevdasını titreten ve tüttüren bir baca misali
Günbegün sihrine bandığım aşkın misinasına eklediğim
Binlerce boncuk ve şiir
Bakaya kalan hatıraları güncellediğim kadar
Gücüme gitse de bazen yaşamak
Yandığımın ertesi
Yalıtılmış yüreğimin mimlendiği
Belki de rüzgârın öfkesi
Her zerremle savrulduğum
Bazense büyüyen yangınımla tozu dumana kattığım
Ölümün arifesi…
Bakaya kalan günün mucizesi
Ve aşkın müjdesi
Soldan sağa bazen baştan sona saydığım kadar
Sağanağın günbegün büyüttüğü bir fidan misali
Varsın olsun firari bir mizaç
Varsın olsun kelamı yitik bir naz
Varsın olsun suskuyu giyindiğim ömürlük telaş
Elbet ben de açacağım binlerce goncanın eşliğinde
Solgun yüreğimde de asla sonlanmayacak ettiğim niyaz…