DİLSİZ ACILAR YA EKSİK YA FAZLA GELİR İNSANA

Hani yeni bir tarif duyarsın bir yerlerden ben de yapayım dersin bin bir hevesle. Birebir ne varsa eklersin , sevgini de katarsın ilaveten içine, Pişmeye bırakırsın nihayetinde. Sonuca bakınca ya eksik gelir doymaz ya fazla gelir olmaz. Ya tariften daha esaslı bir şey çıkar ortaya. Ya da eline bulaştığıyla kalır her ne varsa….Yaşadığımız, Gördüğümüz, Duyduğumuz, acıların tarifini yüklendi çoğumuz omuzlarına …Elimize yüzümüze, yüreğimize bulaştırdık her zerresini, muktedir olduk, Birebir katıksız aldık acıyı iliklerimize kadar hissediyor, Gülemiyor, Sevinemiyor, Ağlayamıyoruz. Heveslenemiyoruz. Kangrenli parmakla yaşamasını öğretti acı sindirmeden yutmayı öğretti, her bir lokma batar da batar oldu boğaza. Acıdan ders alanı vicdanın gölgesine, kendinden uzak olanı kendine getiren, insanlıktan uzak olana ilişmeyen bir tarif.. Herkes algıladığı kadarını nasiplendi acıdan, Anlayana İnsan olmak yeter de Vesselam….