Gölgeler ve can…
Gelişin büyüklüğün neticesi bende.
Gün gelir belki sokaklarına yıldızlar dökerim.
Adımlarından dağlar çizerim.
Sen gel yine.
Umudum hiç sönmeyecek ateş ben de.
Gitme işte konuşmam gayrı sözlerimle.
Susmam ayrı gözlerimle.
Baharlara kışlar göründü.
Yapraklara hüsran büründü.
Sen gel yine.
Maviye vurgun bir kent daha göçtü.
Zamana teselli bulunamadı.
Sevgine meyletmek güçtü.
Oldu işte bir kere kalbim sana yüktü.
Dur olduğun yerde!
Burası çok karanlık…
Gün gelir mahzunluğuna kapılırım.
Denizinde boğulurum.
Ellerine balıklar çizerim.
Denizi balıksız beni sensiz bırakma diye.
Sen gel yine.
Kurumasın dallar.
Işıksız kalmasın herbir hücrem.
Gölgeler ve can senden yürüdü.
Geceyi yalnızlık büyüttü.
Yüzün göğü örttü.
Sen gel yine.
Gün gelir belki güneşi getiririm avuçlarına.
Senden ayrı gölgene gelirim.
Güneş utanır gözlerinin aydınlığından.
Ay parçalanır kaşlarının karasından.
Dur gitme işte!
Vedalara sığamıyorum.
Ömre gül katamıyorum.
Gülmek nasıl yakışır bilmiyorum.
Gitmek bu kadar kolay mı ?
Sevmek bu kadar kısa mı ?
Mavi maviler kalmadı.
Denizine kapıldım, yetmedi.
Kış geçmedi.
Yaz gelmedi.
Bahar bilinmedi.
Sen gel yine.
Gün gelir belki gözlerini denizlere boyarım.
Saçlarına ormanlar katarım.
Dur gitme!
Burası çok karanlık…
Gölgeler ve can senden umdu.
Senden bulamadı.
Fatmanur Nartekin C☆