Yorgunluğum ne yüreğime
Ne avuçlarıma sığıyor
Dinlediğim türkülerin şiirlerin
Esintisi yüzüme, yüzüme vuruyor
Yılardır yokluğun bir gölge gibi
Hep benimle beraber
Her nefes aldığımda seni soluyorum
Gezdiğim yürüdüğün sokaklarda
Hep senin hatıraların, anıların var
Her köşe başını dönerken
Seni görürüm diye hep aldanıyorum
İçimde bitmeyen geçmeyen
Yılların yorgunluğu var
Hayatın bana yaşattıkları ile tükenmişim
Denizlerde, okyanuslarda kaybolmuşum
Dalgalar beni hergün farklı sahillere vurur
Değerli olan herşeyimi yitirdim
Çok yoruldum
Herkesten herşeyden kaçar oldum
Senin suskunluğun benim çaresizliğim
Sonumuzun başlangıcı oldu
Gökyüzündeki yıldızlar gibi
Bakan gözlerini özledim
Sana gelmek istiyorum
Şimdi bir deli rüzgar esse
Yıllarca içimde biriktirdiğim yokluğunla
Beni ait olduğum yere götürse
Sen olsan ben olsam
Senin gönül bahçende
Benim küçük dünyamda
Bendeki sensizliğin bitse
ZÜLFÜ KIL