Sen istediğin kadar dostluğa niyet et
Kalmadı artık muhabbet ayrıştık gayrı
Birlik beraberlik yavaş yavaş kayboldu
Kardeş kardeşe bile dalaşır olduk gayrı
Bak, komşular komşuları tanımaz oldu
Hoş geldin, güle güle dilekler kayboldu
Peki, o eski örf ve adetlerimize ne oldu?
Kardeş kardeşi bile siler olduk gayrı
Hale bak, selamı kelamı bir bir kestik
Güzelliği bırakıp, hep kötülüğü deştik
Miras olacak mirası niye zor bölüştük?
Kardeş kardeşe bile küser olduk gayrı
Düğünde, cenazede tutardık elden
Misafir hiç eksik olmazdı evlerden
21. Yüzyılda hepsini kaybettik birden
Kardeş kardeşi bile tanımaz olduk gayrı
Analar-babalar durmadan verse de nasihat
Takmıyor artık kimse, herkes çok rahat
Yaşarken öldürmek olmalı, bundan murat
Kardeş kardeşe bile kalleş olduk gayrı
Çocuklara sirayet eder, büyüklerin etkisi
Pişman olsa da, düzelmeye olmaz yetkisi
Çekememezlikten çıkıyor olanların hepsi
Kardeş kardeşi bile kıskanır olduk gayrı
Son söyleyeceklerimizi ilk söyler olduk
Kırdık, döktük, ezdik bir kenara koyduk
Biz böyle değildik, acep niye böyle olduk?
Kardeş kardeşi bile takmaz olduk gayrı
Sirkeyi sarımsağı ince ince hesap eyledik
Yemeden içmeden biriken malı neyledik?
Bir kısırdöngü içinde durmadan döneledik
Kardeş kardeşe bile gelemez olduk gayrı
Şair yazarken kelimeleri, içi ağlıyor kan
Yaş kemale erince hızlı geçermiş zaman
Pişman olupta kapımı çalsan belki bulaman
Kardeş kardeşe bile yaramaz olduk gayrı
ODABAŞI der, gidişat hayra alamet değil
Küçüğü büyüğü menfaate ediyor meyil
Alınmasın kimse, sözüm bireysel değil
Kardeş kardeşe bile söver olduk gayrı
(Mahir Odabaşı – 7.12.2022)