Bir yalnızlık çiziyorum gökyüzünden karanlığa,
Zehrini kuşanmış emanet saatler,
İçinde kaybolan yarım, yamalı hayaller
Her biri kayıt dışı mağlubiyetler,
Zamandan alacaklı faili meçhul gidişler,
Yalnızlığa müebbet terkedişler…
Kimin karanlığından kaçıyorum kör topal,
Geçmişin izleri çelmesini takacak,
Nereye düşecek dizlerim tepe taklak…
Ruhum, unutulmuşların kıyısında..
Canım genzime kaçmış,
Zor bela nefes alıyorum,
Her yıkım enkaz..
Bahar yağmurları yağıyor avuçlarıma…
Yıldızlardan taç yaptım zifiri karanlığa..
Aynı göğün altında yalnız ıslanıyoruz..
Ben sana kaçıyorum,
Sen benden gidiyorsun..
Yoruldum kaçar adımlarına gardiyanlık etmekten..
Kalbim esir,
Bakışlarım tutsak..
Senin göğüne asmayacağım yarınlarımı..
Her yer kalp kırıkları…
Aynı kadere meydan okuyacaktık,
Tepeden tırnağa kırıldık, savrulduk..
Yıkılıyorum günden güne
Herkes bakan kör,
Sende görmeyeceksin beni ,
Bilmeyeceksin veda şarkımı..
Elveda ömrümün en masum hâli ..
Yüzümde yalnızlığın en yalın resmî…