Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden uzaklaşıp
izlerken üşütmüyor artık karın yağışı
Annsen, sonunda baş başayız.
Yol arkadaşım huzura yakın
belki bu yüzden hiç çıkmamış gibi kavgamız
Bağırıp çağırsam da biliyorum dönmeyecek
beraber geçirdiğimiz akşamın hatrına.
Düşündükçe kargaşamı ve derdin bana
her çentiğin ardından sayabiliyorsan
yara değildir, unutulmaz yaşanır.
Aynı mağara farklı karanlık,
Aynı mağara farklı karanlık
Annsen, sonunda başbaşayız
Ve ümit elinde bir yazgıyla hiçliğin ortasına konuşmak sanırım, diz çökecekken boğuşmak alt tarafı, hayat iki kişi yaşayıp tek kişi ölmekse eğer rastlantı aramadım.
Tanıyormuş gibi yaptık kalabalığı
gideceğimiz yeri bilmiyorduk.
Tam bulmuştuk
ikimizde kaybolduk.
Hansel
Mevsimler geçti ,her şey değişti annsen
Sen değişmedin, diğer kelime neydi bu arada
Affetmek seninle ya da sensiz diyebilmekti bakıp sonbahara..
Ben affettim.
Peki ya haketmemek?
dinliyorum
Kim için, yağmurun sesi kırgın
göstermiyor penceremiz bir yıldızı
bırak toz bile,
Esir düştük gökyüzünün
bittiği aralıktan ellerimiz
asra tutunamayan
o son dilek,
Hemen yanıbaşmızdaki
ruhsuzlar durağı sakini
bilirim şu zerreye
dokunsan da dokunmasan da
çektiğin yol çile.
Şayet bahsetmesi kolay
getirmek zor dile,
Yel oradan oraya
eserken, yorgun
özledim.
Şanssızlıkla gel
Bahanem, kalmasın
korku gözlerimde,
Kalmasın,
ortalıkta başıboş gezen
ürperti, ıssızkılık.
Hep sende güzel
durur
ama ister inan
ister inanma annsen, güzel bir sözden de fazlasıdır bana şanssızlıkla gel, demek.
Ümit ve kaygı olmadan.
Kimi görürsen, söyle.
Kırglangıç baharından önce
Çılgın kasım, en niyahetinde
büyüyoruz işte. Kimi kendiyle
beraber, kimi kendi içinde koca bir ülkeyle.
Hava da düzeldi, sanırsam.
Göğe bakalım.
DN