Hayatı satır aralarından okumak lazım.
“İçinde ne sırlar barındırır”
Öğrenmek lazım.
Ara sokaklarda yürümek;
Kimse görmemiş, bakmamış, değişmemiş bu sokaklarda sevmek.
Kendine doğru yürümek lazım.
Geçmiş bir modadan daha diri.
Eskinin kokusu, sevdası…
Bir inci gibi.
İçine bakmak lazım.
Kızıl duvarlar özleme hasrete ağlar.
Gözümden yağmur gibi yaşlar akar.
Çiçekler pencere önünde umuda bağlar.
Bu duvarlardan geçmişi yaşamak lazım.
Yüksek tepede şehiri izlemek.
Uzağında manzara olmak.
Yakınında özlemek.
Bu tepelerde her bir kayayı yazmak lazım.
Yaşamdan bir kesit…
Nefesten yeşil ve mavinin hayal tonu…
Kandan düşer çaresizlik durumu…
Buradan bir resim boyamak lazım.
Kalamaz insan bu beşeriyette.
Gökyüzünden koparamaz ağacı bu silüette.
He le de ayakları suya değdiyse,
Suya, hasretine dönmek lazım.
Pamuklarda beyaz deniz tarlalardan,
Martılar mavilerden kopmadan,
Henüz kumdan kaleler yapmadan,
Kaçmadan yaşamak lazım.
Her bir taşın hikayesi kendinden,
Her bir yaşın mesnevisi bendinden,
Karar o dur ki gezmeden,
Gidişi engeldir, engebelidir bilmek lazım.
Ömür-ü dünya nimetse,
Gözler bir kuşun uçuşunu görmekteyse,
Sessiz bir bahçede gül açmaktaysa,
Umutlu olmak, umut olmak lazım.
Ara sokaklar kıyıda köşede kalır.
Bilinmeyen gizli şelalleler saklıdır.
Kendinden bir parça bin parçadandır.
Bu şehir de bu cihan da anlamak lazım.
Kolye, yüzük tecellisi simadan,
Hüdadan gelen itibardan,
Dağdan,taştan geçmek masivadan,
Hakka yol bulmak lazım.
Hayat mülkü hediyesi,
Bugünden yeniden sevilesi,
Candan gurbet böylesi,
Cananı bulmak lazım.
Fatmanur Nartekin C☆