Yaşlar benek benek, kor yanan yüreğime doğru akarken
O’ buz kesen bozkırın ayazında bıraktım yıpranmış ellerini …
O’ an ruhum belleğimde haşroldu,
gönlüm seni görememenin telaşıyla tutuştu…
Ne benliğim kaldı ne de bende kalan son yüzün…
O’an ne yel esti derdime ne de yüreğimde yanan kor söndü …
Nefesim keskin bir hançer gibi yüreğimi son bir kez daha parçalarken,
baharım yine ayazım oldu,
serzenişim olmayan sessizliğim oldu…
Dallardan dökülen herbir yaprak,
hazin çekilmezim, gönül dağımda yıpranmışım oldu …🌿
Türkan ŞENGÜLER
Reklamlar