Kuşlar konuşsa kanat çırparlar mıydı ?
Oysa ki sessizliğin kanadı vardı .
Bir ömür seni anmaktı,
ölüm yatağın ucunda beklerken , ismini sayıklamaktı .
Sükut eder bedenim bu aşka ,
ağaçlar yaprak döker gökyüzünde ki adını
duyunca .
Yoksa sessizliğin ışığı , yıldızlardan kanat mı olmuştu ?
Kuşlar seni anlatmak için bana mı uçuyordu ?
Mahrur olan bu muydu ? Sessizlik senin adında mıydı ?
Soğuk olan ellerim kalem tutunca yapraklar mı düşüyordu adındaki güzel sesi duyunca ?
Bir ömür seni anmaktı aslında kuşların kanat çırpması.
Reklamlar