Daha düne kadar Gül ‘dü adım
Yoksuldum, param yoktu, oturup ağlardım
Mecbur kaldım, bıraktım okulu, defterleri yaktım
15′ imde ayak bastım gazinoya
Elime mikrafon tutuşturdular
Cebime üç beş kuruş para koydular
Kasımpaşalıydım Güllü oldum
Bir adam tanıdım boylu poslu
Çocuktum, eş oldum, anne oldum
Bilmezdim böyle yapacağını hastanelik oldum
Ama etmedim kimseye tek bir ah
Geri döndüm sahneye sanki yeniden doğdum
İçtiğim rakı bela oldu geçti günlerim komada
Arabayı görmedim ne sağımda ne solumda
Bir trafik kazası az kalsın canımdan oluyordum
Bugün olmasa yarın öleceğim, öleceğim
Siz beni şarkılarımla hatırlayacaksınız
|Rumeysa HAKSEVER
Canım Güllü’ye {Bu şiir okunan kaynaklara göre yazılmıştır}
Reklamlar