hayatında herkes bir kez olsun tutamayacağı balıklar için koca okyanusa oltasını
sallamıştır. yapmadım diyenler ise kesin kez kendilerine karşı en büyük ihaneti
yapıyorlardır. kopmuş misina ile salladım oltamı okyanusa.ne büyük ne derindi…
evet oldukça ürkünç geliyordu bakıldığında. onlarca tesisat ile tonlarca balık
tutan insanları es geçip benim kopmuş, sonradan eklemeler ile tamir olduğuna inandığım
misinama balık gelecekti. Bana sorarsanız inancım en üst mertebede.ne de olsa illa ki
bir tanesi rast gelirdi, koca okyanus yahu…
beklemeyi seven biri değilimdir ama ilginçlikte burada başlıyor ya işte, en sabır gerek-
tiren işe girişmiştim. Salladım var gücümle oltamı denize başladım beklemeye. soran olursa
yanıma ilişenlerden vereceğim yanıt bil tabi belliydi. Hobi benim ki ya ! dinginlenmek
için işte…
nasıl hobi ama!
bir kere gerildim salladım oltamı, kıpırtılarla bi heyecandır hızlı hızlı çektim.
pişmanlıklarım takılmıştı, misinam zedelendi.bir şey olmaz bundan dedim söktüm var
gücümle gerildim yine, daha da uzaklara attım oltamı. Başladı çekiştirmeye, bi bakayım
insanlarımmış dediklerim geldi. Misinamın ucu koptu. Acemiliktir dedim. Kopuk yeri kesip
rast gele salladım. Tam mayışacakken irkildim. Bu sefer de vazgeçişlerim çıkageldi.
kopardım takılan yerden. Misinam iyice kısaldı. Atamadım çok uzaklara, nereye gelirse
diyerek bıraktım kendimi oltaya. hissetim kımıldıları, baktım göz ucuyla ümitsizliklerim
vardı oltanın ucunda. Çıkardım denizin içinden. Baktım ki ortada ne misina kaldı ne de
olta.zaruriyet sayarak ‘hobi benim ki ya! ‘diyerek selamladım yanımdaki insanları.
koca okyanus yahu illa ki bir tanesi rast gelirdi-misinan varsa-
Nisa Beril Bora