Gün geçtikçe daha fazla karanlıklışıyor dünya,
Çabalarım hep sonuçsuz, bırakıyor güvendiklerin seni yarı yolda,
Ne istiyorlar bilmiyorum, gideceğiz hepimiz kara toprağa,
Gerçekten bıktım artık, ihtiyacım var bir sandalyeye bir halata.
Nasıl bakarım bilmiyorum bana umut bağlayanların suratına,
Ben bile bakamıyorum kendime sabahleyin aynada,
Alıştım artık sahte insanların yanımda oluşuna,
İstediklerini tek şey görmek halatı boynumda.
Daha fazla gücüm kalmadı, girdim ruhum gibi boş odaya,
Aldım sandalyeyi astım halatı tavana,
Taktım ipi boynuma veda ettim anılarıma,
Islattı yeri tek damla gözyaşı, Elveda dünya.
Reklamlar