Gün batan çağında Tebriz üstünden,
Ucadan, yanıklı bir seda gelir.
Azerbaycan, Gacar, Türkmen neslinden,
Şehriyar yurdundan her nida gelir.
Tebriz’im, el gölüm, konuş bir ey yar,
Ne zalim sultanlar gördü bu diyar,
Dokuz yüz yirmiyi tarihler sayar,
Bölündü topraklar zor yada gelir.
Odlar yurdumuzu dörde böldüler,
Revan, Tebriz, Nahçivan’ı aldılar,
Bakü, Gence, Laçin öksüz kaldılar,
Sefil olan canım dur veda gelir?
Bir canım Tebriz’di, bir canım Revan,
Kanlı ellerdeydi Azer, Nahçivan,
Karabağ muamma, yıkıldı yuvan?
Aras’ım yanıyor sor buda gelir.
Şu bedbaht talihim yakamdan düşmez,
Tebriz, Türklük davam, sevda değişmez,
Küskün mü Tebriz’im? benle görüşmez,
Gel derse Emircan, yar dada gelir.
11.2.2022 Emir Şıktaş
Reklamlar