Bir tramvay durağında veya
Otobüsün içinde
Başını manzaraya yaslamışsın
Gök gibi bakan idama karşı
Ayıp olmasın diye yaşamaktan utanmışsın
Ayakkabısı bile gömülen günlerin
-Günlerin hiç ayakkabısı olur mu?-
Acısını yudum yudum içmişsin
Bakışları solan otogar durağında
Bir kez daha kaybolup gitmişsin
Bilir misin, güvercinler daha farklı koşuyor
Ölülerin konuşamadığı zamanlar
Mantıklı bir açıklama çizer misin?
Ellerin neden bu kadar soğuk
Yoksa sende O konuşamayan ölülerden misin?