tarifi olmayan bir aştın,
her öğün kaynayan,
masada göz hapsinde,
bir lokma ekmektin,
öyle bir hayalin peşinde,
bir yoldun, bir umardın,
ben her masaya oturduğumda,
tabakla göz temasında, kalırım,
öyle bir esaret ki,
çıkacak gücüm yok,
ben her daim olduğu gibi,
tabakla göz temasında kalıyorum,
uzun uzadıya , bu yemeği ,
nasıl sevdiğini, nasıl ballandırdığını,
o konuşmak düştü içime,
yemek buz, hatıralar taze,
kaldı, kaldım,
annemin sesi ile döndüm güne,
gün bana baktı, ben güne,
bir kaşık atamadan, az biberli buz döşedim yüreğime…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
Reklamlar