Kirpiklerim,
mahpus, ürkek,
kirli kuşların, kanatları gibi
çırpınır,
göğe,
yıkanmış, arınmış kuşları,
salar,
her kirpik öpüşü ,
özgürleşen kanatlar,
belki bağından kopan,
kökler,
maviye, mavi bir çırpınış bırakır,
ya da
ben çırpınırımda gökte, kanat,
ben da kirpik,
çırpınır çırpınır,
durur,
belki de dünya,
durur…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#kızıma
#sibel_karagoz
Reklamlar