Bir Veda
Düştü kalplerimize bir iftirak ateşi,
Sanki bir yad el çaldı semamızdan güneşi.
Halimizi tasvire aciz kalıyor sözler,
Perişan oldu dostlar, ağlıyor seven gözler.
Böyle bitmemeliydi bu en güzel rüyamız,
Biz size doymamıştık, alt üst oldu dünyamız.
Kadrini bilmeyenler anlamazlar ki bizi,
Sevginiz kalbimizde, unutamayız sizi.
Bu devran masonların, dönmelerin devranı,
Milletimin bağrında savururlar harmanı.
Başında at gözlüklü acınacak adamlar,
Önlerini görmezken kalkar fezayı adımlar.
Zincire vurulmuş gönderdeki Albayrak,
Nefes almak karneyle, gel şu istiklâle bak.
Vatan dersen faşistsin, Allah dersen mürteci,
Çalışanın yeri yok, bu hâl ne kadar feci.
Lafta bağımsız ülke, millî olmadan hürüz,
Aslında uyumuşuz, aslında bakar körüz!
Horlanan, dışlanan biz, kine geldik kine biz,
Şerefsizler baş tacı, ayıplanan yine biz.
Kargalar bile güler bu acınacak hâle,
Bilim torpile esir, baştan aşağı hile.
Cüceler pazarında kalpleri kim tartacak,
Bizdeki bu muhabbet bitmeyecek, artacak.
Başı dik, alnı açık, yiğit tavrı edası,
Böyle olur demek ki devlerin elvedası.
Güle güle büyük dost, elveda yiğit adam,
Bu ne elim ayrılık, bu bize ne büyük gam.
Halit Yıldırım
