Çatı katına kaldırılmış anılar
Umut ipinde
Asılı durur.
Yumak yumak olur
Zamanın elinde
Sarıldıkça
Tahta sandıklar
işlenmiş
Nakış nakış ustalıkla.
Asma kilit ağzında
Pas tutmuş dili
Sustukça
Unutuldukça
Düğüm düğüm olur
Boğazında
Kederli mazi
Bir işlemeli kırmızı mendil
Bir gül kurusu
En dibinde
Siyah beyaz fotoğraf
Bir yığın sararmış mektup
Ağıt yakar türküler
Gıcırdayan kapağından dökülürken
Bir gençlik
Bir ömür
Bir sevda
Düşler, hayaler
Naftalin kokan sevdalar
Rehasını çektikçe içine
Ömrün en genç yanlarına eriş
Yandıkça genzin , tutuştukça
Sol yanın
Geçen yıllarını süzdükçe
Zaman süzgecinden
Hatırla
Toprağını at üstünden mazinin
Zaman küreğini al eline
Dilindeki süngüleri çek
Eşiğinden atla dünlere
Gün yüzüne çıkart
Bu hikayeyi ,
Kavuşmak
Mısralara kalmışsa eğer.
Kır sandıkları
Dök “içini”…
09.01.2021
Tuğba KAN