Bir sonbahar fısıltısı…
Renk renk bir mengene,
En tuhafı da;
Bir çiçek geçti yanımdan.
Gözleri değişmemiş aynı kalmıştı.
Elleri hiç büyümemişti.
Yine koşturup oynuyordu.
Bir de çok güzel gülüyordu.
Soğuğa aldırmadan gülüyordu.
Gülmek bu kadar güzel olamazdı.
Mutluluk bu denli sevilesi duygu olamazdı.
Çocuklar/çocuk gibi şendi.
Umut doluydu.
Çok zengindi çünkü sevmeyi çok iyi biliyordu
Belki hiç güneşi bilmiyordu
Yine de hiç korkmadı geceden hem de kalbindeki soğuğa rağmen
Buzla ısınmanın yolunu çoktan bulmuştu
Veee belki
Pembe çantasına yıllar sonra kavuşacaktı
Artık boncukları sevmeyecekti
Bir gün kaybettiği yılları geri isteyecekti
Yeniden çocuk olmak isteyecek ama yapamayacaktı
Büyümek bir salgın gibi bırakmayacaktı
Yine bir gün tekrar pembe olmak isteyecekti
Belkiiiii
Çiçek hala aynı aynaya bakıyordu
Sanki her şey baştan başlamıştı
Kaybedecek çok oyuncak vardı
Çiçek
Çiçekler
Bizden bir yansıma
Kayıp bir ışıltı
İşte bu iki kelime
Sonbahar fısıltısı…
Fatmanur Nartekin✓
💐🌹🥀🌷🌸🏵️🌻🌼💮🍁🍂🍃☘️🍀🌱
