çocukluğumdaki o çocuklar
eskimeyen kaybolmayan bitmeyen
oyunlar oynar günü doldurur
akşam olunca oturur aynı yemeği bölüşürdük
sabahları sırtımızda okul çantası
yollarda cocuklugumuzu büyütürdük
sen ben sonrada biz olduk sizle
cocuktuk genç olduk şimdilerde ise
orta yaşa merdiven dayadık
en güzel yıllar
çocukluk yıllarıymış meğerse
insan yaş aldıkça anlıyor
zaman ilerledikçe
geçmişe özlem artıyor
çocukluğumdaki o çocuklar
oyun arkadaşlarım
gençliğimin en güzel hatıraları
unutulmaz her an hatırlanır
bir fotoğraf karesi gibi o
bazende film şeridi
gözümün önünden silinmez
çocukluğumdaki o çocuklar