Çocuklaşma, çocuk kal…
Eskimiş ve tozlu bir fotoğraf albümünde kalan zamanı anlayamadığımız, yaşamın bilinmez yerinde unutulmuş gülüşlerimiz, şımarıklığımız…
Seneler geçtikçe soluk ve soğuk ama bir o kadarda içimizi ısıtan bir resimdir
Çocukluk
Büyüdüğümüzü zannettiğimiz ama büyütemediğimiz bir bütünün bin parçası çocukluk.
Belki de ruhumuzu iyileştirmek için bir çocuklaşma bin bir çocuk …
Her zaman yanımızda kalan, duygularımıza, düşüncelerimize, hareketlerimize, yansıyan ve en önemlisi yaşamımızı ele alan bin heyecan biraz hüzün çocukluk…
Peki ya çocuk kalmak ?
Gökyüzüne baktığında karanlığında değil, parlayan yıldızlarda kalmaktır.
Bulutlara baktığında elektrik tellerine takılı kalan değil, uçurtmanın ipi takılı kalmasın diye koşturmaktır.
Hayatın sarsıntısında kalmayıp , salıncakta sallanmaktır .
Gerçeğin acılarında kalmayıp, masallardaki bir kahraman olmaktır.
Zamana bırakmak değil , zamanda kalmaktır .
çocuk kalmak…
İçimi ısıtan bir yazı okudum. Teşekkür ederim.
Güzel yorumunuz için ben teşekkür ediyorum 🙏