Bu şehre ne zaman bir bulut düşse
Ortalık hüzün kokar, üşür zaman.
Vedalar, yaralı gönüllere
Bir ‘kıymık’ gibi batar.
Mevsimler zaten hep hazan.
….
Ağaçlar soyunurken sarıya
Kızıl yapraklar dökülür eteklerine.
Yakılır sevda türküleri
Geceden kalma hüsranla…
Şiirler kulağıma fısıldar.
Sensiz ‘ömrüm’ yetim kalır.
Hüzün düşer yüreğine Eylül’ün
Geriye hep sonbahar kalır.
….
Erzincan’ da gün batıyor.
Birazdan tepelere sis düşecek.
Fırat Nehri boyunca
Yolunu kaybetmiş bir yavru Ceylan
Ürkek bakışlarla gezecek.
…
Itırlar çalı olmuş Fırat’ın boyuna
Söğütler eğilmiş soğuk suyuna
Zamanında ne ağıtlar yakılmıştır
“”Adına,,,
Kim bilebilir, kim bilebilir?
….
Yaprak dökümüdür güz ayları
Etraf birer ikişer eksilir.
Hüzne gebe kalmış yüreklerde
‘Sabır’ toprağa örtünür.
…
Cemreler düşecek birer birer.
Ihlamurlar yine çiçek açacak.
Hazan vurmuş bostanlar
Yine dönecek gülistana.
Üzülme!
Sayılı gündür biter.
Kışlar da gelir geçer.
Giyinir çiçeklerden entarisini
Çiçekler de coşkuyla yaşar
Müjdeler Nevbahar sevgisini…
SEVDA AKYOL BAŞTIMAR
“Vedalar, yaralı gönüllere
Bir ‘kıymık’ gibi batar.” Tam bir USTA İŞİ. Çok beğendim. Yüreğine kalemine sağlık…