Zeki Coşkunsu
Kuşkusuz, “İnsan-İnsanlık” için Acil Uyarımız (S.O.S) kompakt bir formda şu alt başlıklar/maddeler altında özetlenebilir:
1) Doğanın kardinal (temel-ana) ilkelerinden biri, “yaşam(a) arzusu”; insan da zaten bütünüyle bir istekten ibarettir. Bu istek bütününe dikkat etmek gerekir.
2) Her bir canlı, ekosistemde ilkin “kendi varlığını sürdürmek ve neslinin devamı” için vardır. Diğeri içinse; o da yine, ortak yaşam (simbiyoz: ortakyaşarlık) yoluyla kendine hizmet ediyor. Ediyor etmesine de, dikkat!
3) Buna karşın genelde, ezici çoğunlukla, insan akıl evrimiyle doğayla bütünleşeceğine, tam tersi onunla uyumsuzlaşmış durumda. Aman ha, dikkat.
4) İnsan açgözlü, doyumsuz ve de doğadaki dengeyi bozucu-ifsat edici konumda, maalesef. Dikkat üstü dikkat!
5) İnsan pozitif egoist (önce kendini sonra diğerlerini düşünen) olacağına, tam tersi negatif egoist (olumsuz-tek taraflı, salt kendini düşünen anlamında bencil) ve çokbilmiş (ukala) tavrıyla, maalesef, doğaya kafa tutucu durumda. Manipülatör (tahrif eden, olumsuz yönde etkileyerek yönlendiren) olduğu da söylenebilir. Dikkatin karekökü!
Sözün özü, yaşamda insan için en tehlikeli tür yine insandır. Doğanın bizlere sunduğu dürtüler önce kendimizi korumamız içindir. Bu açıdan bir ayağımızla doğaya bağlıyız (vantuzluyuz); yoksa hiçbirimiz hayatta olmazdık. Bir de buna karşın çoğu insan, aklı ile doğa dışı bir düşünceye sahip ve bu yönde tavır sergiliyor. İçgüdülerine ve/veya iç görülerine (üst seviyeli otantik akılsal algılarına), doğaya tam bağlı değil; seçim yapıyor. Ama bir seçim ki ne seçim(!); sapık (sapkın) ve kötü olmayı seçerse “yandı, yandınız, yandık” o zaman. Bir yangın ki ne yangın…
Demiştim: Bu uyarım, insan(lık) için acil bir uyarıdır (S.O.S). Yandı, yandınız, yandık… Dikkat! Dikkat üstü dikkat! Dikkatin karekökü!