Giriş
Kanlı Duvar
O kadın…
Ah muhteşem kokuya ve asilliğe sahip o kadın…
Aslında sokakta gördüğü kadınların peşine düşen manyak sapıklardan biri değildim.Ama o kadının koca kalabalığın içinde bile fark edilebilen keskin bir kokusu ve asilliği vardı ki onun kim olduğunu öğrenmemek için kendimle verdiğim büyük bir savaş ortaya çıkmıştı içimde… ta ki gördüğüm o korkunç manzaraya kadar.
GÜN AĞIRIYOR KENDİNE HAKİM OL BEYAZ ŞAHİN
Şu an tam olarak gün ağırıyordu…
Gün ağırdıkça biz yaşlanıyorduk…
Gün ağırdıkça ruhlar sahip oldukları bedenlerini terk ediyordu yavaş yavaş….
Gün ağırıyordu ve birileri ölüyordu ve öldürülüyordu…
GÜN AĞIRIYOR KENDİNE HAKİM OL BEYAZ ŞAHİN
Kendine hakim ol…
Peki neden?
Boşluk…
KENDİNE HAKİM OL BEYAZ ŞAHİN…
KENDİNE HAKİM OL…
Genç kadının sırtında asılı olan çantasının gerisinden baktığında hemen geri çekilmem bir oldu.Korku…
Öyle bir duygudur ki tüm vücudu etkisi altına alır.
Peki ya o korku heyecanla birleşirse…
Ve yanınada feci bir kan kokusu eklenirse…
Gelen kan kokusu çoğu şeyden habersiz arsızca etrafta dolaşırken çığlık sesinide beraberinde getirdi.Ve ardında acılı bir o kadarda tiz bir haykırış sesi yükseldi.
Anne…
Anne…
Anne
Canım acıdı.Kalbim acıdı ve o an bir haykırış daha duydum ama bunu sadece ben duyabildim.
Oğlum…
Kendine sahip çık..
Annemin güçsüz acılı sesi kulaklarımda çınladı.Ordan kaçmak istedim…
Ve bunu gerçekleştirdim.
Arkamı döndüğümde yine aynı koku geldi burnuma tek farkla daha fazla ve daha keskin geliyordu bu sefer.
Sabah gördüğüm kırmızı yazı yine karşımdaydı.
Daha dikkatli incelediğimde bu kırmızı yazının aslında kanla yazıldığını fark ettim…
Lanet olsun!!
Seri katillerin kucağına düşmüştüm arkamdan gelen güçlü bir ses benim ölümümün habercisiydi adeta…
‘’Eee yolun sonuna geldik mi polis.’’
Ben
Afaş Toprak
Annesinin ölümünden kendisini sorumlu tutan ve bu yüzden mesleğini bırakan
Polis…