“Oku oku oku!” dedi yıllarca. O dönemlerde mecburduk okumaya. Şimdi daha çok hissediyorum okuma ihtiyacını. Yaşadığım her olayda, tanıdığım herkeste bilmediğim bir şey öğreniyorum mutlaka. Çünkü, herkesin ilgi alanı farklı. İlgim olmayan konularda bilgim de yok. Her geçen gün daha çok hissediyorum okuma ihtiyacını.
Okudukça, öğrendikçe, bildikçe bilmediğim ne çok konu olduğunu fark ediyorum.
İlk ayet, ilk emirdir “Oku”! Şehrimizin manevi mimarı Hacı Bektaş-ı Velî 13. yüzyılda demiş “Kadınları okutunuz.” diye. Şehrimizin kurucusu Damat İbrahim Paşa matbaayı kurmuş; yazın, okuyun, okutun diye.
Okumayı sadece kariyer yapmak, diploma almak anlamında düşünmüyorum. Okumak, hayatı anlamlandırmaktır.
İyi ki “Oku oku oku!” tekrar cümlesini beynime kazımışsın babam. Bize helal lokma getirdiğin; bizi yalansız, riyasız, haramsız yetiştirdiğin; formüllerin yanında alnı açık, başı dik yaşamayı öğrettiğin için çok teşekkür ederim.
Babam şahsında babacan babaların Babalar Günü kutlu olsun (bu tür günlere inanmasam da. Nefes aldığımız sürece her gün Babalar Günü, bilene). Hayattaki babalarımıza Allah’tan sağlıklı, mutlu, hayırlı, uzun ömürler; ebediyete göçenlere rahmet dilerim.
Babamın ve birçok babanın en sevdiği hadisle tamamlamak istiyorum sözlerimi. Peygamber Efendimizin müjdelediği cennetlik babalarımıza selam olsun: “Kim üç kız çocuğunun geçimini sağlar, onları terbiye edip evlendirir ve onlara güzel davranırsa, cennet onundur!” (Ebû Dâvûd, Edeb, 120-121)
