Her vakit aynı olmaz diyor
Güneşin batışına
Turuncuya
Pembeye
Ceketinin cebinden ucuz tütününü çıkarıyor
Yakıyor mu ?
Biraz sonra
…
Bu tütün boğuyor onu
Fakat başlıyor anlatmaya
Durmak nedir bilmeden
Adeta nefes almadan
Ceketinin cebinden bir kadının fotoğrafını çıkarıyor
Kimdir öğrenecek miyiz ?
Biraz sonra
…
‘Yaşadıklarım vuslattır’ diyor
Tek gecelik olmaya
Kan kırmızısından
Ten sıcaklığına
Derken ceketinin cebinden ikici tütünü çıkarıyor
Yakıyor mu ?
Hemen o anda
…
Vuslat dediği uzaklara götürüyor onu
Fakat engel görmüyor anlatmaya
Derine inerek
İçini acıtarak
Kadının ismini bahşedecek oluyor
Söylüyor mu ?
Hemen o anda
…
Bizimkiler ne oldu sonra diyor
Utanıyorlar o an gözlerine bakmaya
Dolu dolu
Kederli
‘Tanrının evinde misafir’ diyor
Fotoğrafa bakıyor mu ?
Hemen o anda