Emre KAYAALP – Çıkaracağım

Tâkatsiz bir bedenin esiriyim artık.
Bitkin,bitik bir ruhum.
Hiçbir şeyin tat vermediği günlerdeyim.
Kalıcı bir yara sanki bende bıraktığın.
Ne merhemim olabildin ne de yaramın sargısı.
Yalnızca acı veren bir şeysin.
Adını koyamıyorum bunun.
Duygularımın beynimde dört döndüğü,
kafamı allak bullak eden bir şeysin.

Öyle ki;

Varlığın içime tesir etmiş olmalı.
Alışamamışım yokluğuna.

Bu yüzdendir ki,

gecenin sessizliğinde birden uyanışlarım,

sigaramı yakarak;
Seni,
her zerreni hatırlayışım,
karanlıklara seni anlatışım.

Zamansız,

apansız gelen ayrılığın depremiyle sarsıldı gönlüm.

Enkazın altında can çekişirken,

sesin yankılandı kulaklarımda.

Ve o enkazdan sonra,

asla çıkaramadım ben seni en içimden.
Çıkaracağım an hatıralarımızla savaşıyorum.

Lâkin biliyorum,
zafer bir gün benim olacak.
Çıkacaksın içimden,

beynimden,

yüreğimden.
Çıkmalısın,

çıkaracağım.