uykuların düşleri ya da,
düşlerin uykuları mıydı,
benliği sarsan,
uykulu uykulu gözlerden akan,
cenin pozisyonu aldıran,
neydi ?
bizi bizden soğutan,
izliyorum ,
yürüyen, koşan, insanları
mesafeleri,
sessizliği,
yalnızlığı,
sanki oda içinde oda,
kapı ardında kapı,
kilit üstüne kilit,
kimsenin kimseye güveni yok,
herkes içine, içinde ki çocuğa küs,
ondandır, kimseyi tanıyamıyorum,
herkes herkese yabancı,
aynada ki silüetinden bile kaçar olmuş,
uykulu, ya da hala uyuyor,
al bir kaçış daha “uyku “
artık kimse uykusu geldiği için uyumuyor,
herkes mutsuz ve uyku kaçış.
kaçan kaçana,
yalnızlığı açan açana,
lahana bebeler gibi,
içine saklanan saklana.
Sibel Karagöz
Reklamlar
