kar yağıyordu,
tıpış tıpış,
birbirine dokunmadan,
incitmeden,
usul usul, yağıyordu,
ocağın yanıyorsa,
üzerinde çorban, kaynıyorsa,
kar beyazdır,
masumdur,
ama değilse,
ocağın soğuk,
ambarın, tamtakırsa,
kar karadır,
celladın beyaz örtülerini ,
sere serpe,
burnunun direğine, oturur,
önce sızlar,
sonra, uyuşur,
beyaz bir uykunun,
pış pışları ,
tıpış tıpış yürür,
artık kar ,
karada, denizde,
karadır,
hele de sahipsiz bir yüreksen,
hele de damsız, bir çift ayaksan,
ister adın ,
insan,
kadın,
çocuk,
ister yuvasız, bir çift kanat
karadır kar,
karara bozara ,
fırtınayı,soluğuna dolayıp
yağar,
sana, beyaz masumiyet,
bana, karalar cumhuriyeti,
sen kar dersin ,
ben kar’a…
bütün mesele,
beyaz da kar’a,
kar’a da beyaz ,
görebilmekti…
Sibel Karagöz