Gün ön bahçeden doğuyor
O adamı hiç içeri almıyorum
Bekliyor kapımda
Öyle divane öyle biçare
İçerisi çok karanlık
Perdeyi aralayıp bakıyorum gözlerine
Öyle gördükçe tiksiniyorum
Arka odalara koşuyorum
Arkada bir bahçe yapmışım
Karanlık belki sisli biraz
Bu bahçede hiçbir zaman müzik durmuyor
Aşk durmuyor
Hatıralar bir köşede
Kendimleyim diyorum
Saklanmak zorunda değilim
Rol yapmak zorunda değilim
Sevmek zorunda değilim
Bir de köpeğim var
Görseniz simsiyah
Okşuyorum başını
Gözleri parıldıyor
Evimin ışıklarını açıyor bir bir