Kirpiklerim,
mahpus, ürkek,kirli kuşların, kanatları gibi çırpınır,
göğe, yıkanmış, arınmış kuşları, salar,
her kirpik öpüşü , özgürleşen kanatlar,
belki bağından kopan,
kökler,
maviye, mavi bir çırpınış bırakır,
ya da ben çırpınırımda gökte, kanat,
ben da kirpik,
çırpınır çırpınır,
durur,
belki de dünya,
durur…
Sibel Karagöz
Reklamlar
